Overzicht van de labotest

Bicarbonaat (mmol/l) Bijsluiter (intern gebruik)

Afname

Materiaal:
Serum
Aandachtspunten:

Kamertemperatuur of 4 - 8 °C: 4 uur

Analyse

Uitvoerend labo:
Klinisch Laboratorium
Uitvoeringsfrequentie:
dagelijks
EQC Deelname?:
ja

Referentiewaarden

Leeftijd Man Vrouw
21.0-31.0 mmol/l 21.0-31.0 mmol/l

Wetenschappelijk

Wetenschappelijke Info:

Testindicaties:


De bicarbonaatwaarden zijn afhankelijk van de gebruikte testmethode en daarom variëren de referentiewaarden per laboratorium. 22-29 mmol/l wordt echter veel gebruikt. Een verhoogde of verlaagde hoeveelheid bicarbonaat in het bloed betekent dat er problemen zijn bij het in stand houden van het zuur-base evenwicht of dat er iets mis is met de elektrolytenbalans. Beide problemen kunnen veroorzaakt worden door heel veel verschillende ziekten. Aanvullend onderzoek moet meer duidelijkheid brengen. Ook gebruik van medicijnen kan zowel verhoogde als verlaagde bicarbonaatwaarden veroorzaken.


(Patho-)fysiologie:


Deze test meet de hoeveelheid bicarbonaat in het bloed. Het is een negatief geladen ion, ook wel elektrolyt genoemd. Met behulp van bicarbonaat is het lichaam in staat om de zuurgraad van het bloed (zuur-base evenwicht) in stand te houden. Verder zorgt bicarbonaat, samen met de andere elektrolyten natrium, kalium en chloride, voor de elektrische neutraliteit van cellen. Bicarbonaat kan worden uitgescheiden en opgenomen door de nieren. Dit betekent dat, afhankelijk van de hoeveel bicarbonaat die het lichaam nodig heeft, de stof kan worden vastgehouden of uitgeplast.


Bicarbonaat wordt meestal samen aangevraagd met bloedgassen en elektrolyten zoals natrium, kalium en chloride. De test is bedoeld om de zuurgraad en elektrolytenbalans te controleren. Afwijkingen kunnen leiden tot klachten als slapheid, verwardheid, veel overgeven of ademhalingsproblemen.


De dokter vraagt de bicarbonaattest vaak aan bij een routine bloedonderzoek. Verder wordt de bicarbonaattest gebruikt als de patiënt water lijkt vast te houden of verschijnselen heeft van uitdroging. Patiënten met nierziekten en hoge bloeddruk hebben vaak een verstoorde elektrolytenbalans. Daarom wordt bij deze patiënten de elektrolytenbalans in de gaten gehouden met behulp van de bicarbonaattest en/of de elektrolytentest.


Betekenis van het resultaat:


 Een verhoogde of verlaagde hoeveelheid bicarbonaat in het bloed betekent dat er problemen zijn bij het in stand houden van het zuur-base evenwicht of dat er iets mis is met de elektrolytenbalans. Beide problemen kunnen veroorzaakt worden door heel veel verschillende ziekten.


Aandachtspunten:

Nomenclatuur

Nomenclatuurcode:
540492
Beschrijving:
540492 - 540503 B 60 Doseren van de bicarbonaten in het plasma of het serum, met uitsluiting van de berekeningsresultaten die zijn verkregen uitgaande van de gegevens betreffende het zuur-base evenwicht #(Maximum 1) (Cumulregel 335, 336)
Bron: RIZIV website op 01/06/2025

Laatst gewijzigd op

2025-01-17 13:32:00
dept