Schimmels komen veelvuldig voor in onze omgeving: in de bodem, op planten en bomen en op onze huid. De meeste schimmels zijn niet ziekteverwekkend, maar sommige species kunnen huid-, nagel-, oor- of ooginfecties veroorzaken. 

• Tinea corporis: 'katrienewiel' in de volksmond: een schilferende, vaak jeukende ronde vlek op het lichaam
• Tinea barbae: infectie in de baardstreek
• Tinea interdigitale: infectie tussen vingers of tenen
• Kerion: infectie van de behaarde hoofdhuid met blijvende kaalheid tot gevolg
• Tinea capitis: aantasting van de haren (ecto- of endothrix)

Klinische inlichtingen zijn belangrijk.

Schilfers worden best droog tussen twee draagglaasje getransporteerd, liefst in een donker papier gewikkeld om de zichtbaarheid te vergroten.

Haren worden zo dicht mogelijk bij de hoofdhuid verwijderd.

Nagels: zo proximaal mogelijk. 

Het staal wordt geënt op een specifieke voedingsbodems (Sabouraud) om de groei van eventueel aanwezige schimmels te bevorderen. 

Bij groei worden de schimmels verder geïdentificeerd aan de hand van macroscopische (de kleur recto en verso, kolonie uitzicht (wollig, glad, pluizig, poederig, harig) en consistentie ( hard, zacht, op of in de bodem)) en microscopische (sporen, vertakkingen) aspecten. Hiervoor wordt de schimmel overgeënt op een Sabouraud gentamycine chloramphenicol agar, een Sabouraud chloramphenicol actidione agar en een verdunde Sabouraud.

Haren worden ook met lactofenol bekeken en daarbij is het belangrijk te zoeken naar sporen:

- endothrix: sporen in het haar, vooral bij Trichophytie

- ectothrix: mof sporen rond het haar, vooral bij Microsporie 

Contaminatie door schimmels uit de omgeving.

Huidschilfers, nagels, haar