DHEA-sulfaat Bijsluiter (intern gebruik)
Afname
Analyse
Referentiewaarden
| Leeftijd | Man | Vrouw |
|---|---|---|
| < 3 j | 0-21 µg/dl | 0-15 µg/dl |
| 3 j - 9 j | 0-80 µg/dl | 0-77 µg/dl |
| 9 j - 14 j | 34-278 µg/dl | 25-214 µg/dl |
| 14 j - 15 j | 92-512 µg/dl | 25-214 µg/dl |
| 15 j - 21 j | 92-512 µg/dl | 112-363 µg/dl |
| 21 j - 29 j | 45-525 µg/dl | 70-470 µg/dl |
| 29 j - 39 j | 45-525 µg/dl | 35-400 µg/dl |
| 39 j - 60 j | 45-525 µg/dl | 15-405 µg/dl |
| 60 j - 120 j | 45-525 µg/dl | 35-430 µg/dl |
Wetenschappelijk
Dehydroepiandrosteonsulfaat (DHEAS) geldt als indicator voor de bijnier androgeenproduktie.
DHEAS is een steroïdhormoon afkomstig van de bijnier en is een zwak androgeen, dat kan metaboliseren tot krachtige androgenen zoals androsteendion en testosteron en aldus hirsutisme en virilisatie veroorzaken. Vanaf de leeftijd van 7 jaar nemen de plasmaspiegels toe om terug af te nemen na 30 jaar. Gedurende de zwangerschap treedt er een lichte daling op. DHEAS wordt in iets hogere mate dan DHEA in het bloed gesecreteerd, maar omwille van de langere halfwaardetijd is de concentratie duizendmaal hoger. Het wordt niet gebonden aan SHBG en vertoont een zwakkere circadiane variatie dan cortisol. De test wordt daarom gebruikt als een screening voor de bijnierfunctie, welke superieur is aan de meting van urinaire 17-ketosteroiden. De test wordt in combinatie met vrij testosteron gebruikt als initiële screening voor hirsutisme, aangezien minstens 1 van beide hormonen meestal verhoogd is. Verhoogde waarden worden eveneens aangetroffen bij congenitale bijnierhyperplasie, polycystische ovariën en viriliserende bijniertumoren bij vrouwen.