Albumine is een eiwit dat voorkomt in ons bloed. Het eiwit helpt met het transport van vele andere eiwitten, hormonen, vitamines, medicijnen en voedingsstoffen in ons lichaam. Het wordt gemaakt in de lever en is het meest voorkomende eiwit in het bloedplasma.

Als de lever is beschadigd wordt er minder albumine gemaakt. Maar ook wanneer de nieren niet goed werken, verlies je veel albumine via de urine. Daarom wordt het ook vaak tegelijk in de urine gemeten.

Hypoalbuminemie wordt veroorzaakt door verhoogd verbruik, verhoogd verlies, vertraagde aanmaak of een combinatie van deze drie. Albumine heeft een halfwaardetijd van 20 dagen waardoor veranderingen in concentratie relatief traag verlopen. Snelle veranderingen zijn alleen te verwachten na vocht of albumine toediening. Eiwitverlies via de nieren kan bepaald worden middels analyse van 24-uurs urine. 

Bij oudere patienten (< 70 jaar) is albumine ongeveer 20% lager. Bij liggende patienten is de albumine circa 6 g/l lager (na 30 minuten).

Bij uitdroging neemt het albuminegehalte in het bloed relatief toe omdat er minder vocht in het bloed zit.

g/l

spectrofotometrie

eiwitelectroforese

0.2 ml